Όσον αφορά την επεξεργασία των μερών ακρίβειας, όλα τα υλικά δεν μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία με ακρίβεια. Ορισμένα υλικά με υπερβολική σκληρότητα υπερβαίνουν τη σκληρότητα των επεξεργασμένων μερών, και τα μέρη μπορεί να καταστραφούν. Ως εκ τούτου, αυτά τα υλικά δεν είναι κατάλληλα για κατεργασία ακριβείας καθώς αποτελούνται από μέρη κατασκευασμένα από ειδικά υλικά ή δεν μπορούν να κοπούν μέσω ανελκυστήρων.

Υπάρχουν δύο τύποι υλικών για την επεξεργασία συστατικών ακριβείας: μεταλλικά υλικά και μη μεταλλικά υλικά.

Τα γενικά μεταλλικά υλικά με την υψηλότερη σκληρότητα είναι ο ανοξείδωτο, ακολουθούμενος από χυτοσίδηρο, χαλκό και τελικά αλουμίνιο. Επεξεργασία κεραμικών, πλαστικών και άλλων μη μεταλλικών υλικών.

Πρώτον, υπάρχει μια απαίτηση για υλική σκληρότητα, η οποία μπορεί να είναι σχετικά υψηλή ανάλογα με την κατάσταση. Ωστόσο, περιορίζονται στις απαιτήσεις σκληρότητας των επεξεργασμένων μερών, το υλικό που επεξεργάζεται δεν είναι πολύ σκληρό. Σε σύγκριση με τα συστατικά, είναι σκληρότερο και δεν μπορεί να υποβληθεί σε επεξεργασία.

Στη συνέχεια, το υλικό είναι μαλακό, σκληρό, και κατάλληλο, ελαφρώς λιγότερο από μια αλυσίδα σκληρότητας σε σύγκριση με τα συστατικά. Ταυτόχρονα, βλέποντας πώς χρησιμοποιούνται τα επεξεργασμένα μέρη και επιλέγοντας υλικά λογικά για τα συστατικά.

Εν ολίγοις, η κατεργασία ακρίβειας έχει αρκετές απαιτήσεις για τα υλικά, και δεν είναι όλα τα υλικά κατάλληλα για επεξεργασία. Για παράδειγμα, τα μαλακά υλικά δεν απαιτούν επεξεργασία, ενώ τα σκληρά υλικά δεν μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία.

Ως εκ τούτου, το βασικό είναι να δοθεί προσοχή στην πυκνότητα του υλικού πριν από την επεξεργασία. Εάν η πυκνότητα είναι πάρα πολύ υψηλή, είναι ισοδύναμη με τη σκληρότητα, αλλά η σκληρότητα υπερβαίνει τη σκληρότητα του συστατικού (περιστροφικός δίσκος) και δεν μπορεί να υποβληθεί σε επεξεργασία. Όχι μόνο βλάπτει τα εξαρτήματα, αλλά θέτει επίσης κινδύνους όπως πετάγοντας μαχαίρια έξω και τραυματίζοντας ανθρώπους. Ως εκ τούτου, γενικά μιλώντας, στη μηχανική επεξεργασία, εάν το υλικό έχει χαμηλότερη σκληρότητα από το Κατά, δεν μπορεί να υποβληθεί σε επεξεργασία.

Υπάρχουν πολλοί τύποι μηχανικών μεθόδων επεξεργασίας, καθεμία από τις οποίες απαιτεί τεχνικές απαιτήσεις.Σύμφωνα με τις βασικές μεθόδους επεξεργασίας των μηχανικών συστατικών, πρέπει να δοθεί προσοχή στα ακόλουθα υλικά, κάμψη, τέντωμα, διαμόρφωση, συγκόλληση, κ.λπ., όλα τα οποία είναι μηχανικές μεθόδους επεξεργασίας.

Λόγω των μεθόδων επεξεργασίας, διαιρείται σε γενικό ψωμί, καταμέτρηση ψωμιού, κοπή δίσκων κοπής, συσκευασία λέιζερ και κοπή αέρα. Σύμφωνα με τη μέθοδο επεξεργασίας, η υπόγεια τεχνολογία επεξεργασίας είναι επίσης διαφορετική. Οι κύριες μέθοδοι μηχανικής γείωσης μετράνε το ψωμί και το σπάσιμο Το πλεονέκτημα του σπάσματος λέιζερ είναι ότι το πάχος του επεξεργασμένου φύλλου είναι πολύ μεγάλο, η ταχύτητα θραύσματος είναι πολύ γρήγορη και η επεξεργασία είναι πολύ μαλακή. Το μειονέκτημα είναι ότι δεν μπορεί να υποβληθεί σε επεξεργασία και να διαμορφωθεί με μια κίνηση και τα σε απευθείας σύνδεση μέρη κοιλότητας δεν πρέπει να υποβληθούν σε επεξεργασία με αυτόν τον τρόπο, καθώς το κόστος επεξεργασίας είναι πολύ υψηλό.

Οι κύριες μέθοδοι συγκόλλησης που χρησιμοποιούνται στα εργοστάσια μηχανικής επεξεργασίας περιλαμβάνουν τη συγκόλληση Συγκόλληση αερίου, συγκόλληση πίεσης, συγκόλληση σύντηξης, συγκόλληση λάσπης, και διάφορα πρόσθετα Η συγκόλληση των μηχανικών προϊόντων περιλαμβάνει κυρίως συγκόλληση και συγκόλληση αερίου. Λιωμένο με μαλακότητα, ευελιξία, ευρεία δυνατότητα εφαρμογής, όλη η σύντηξη θέσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί, ο εξοπλισμός είναι απλός στη χρήση, η διάρκεια είναι καλή, το κόστος του ψωμιού είναι χαμηλό, αλλά η ένταση εργασίας είναι υψηλή και η ποιότητα είναι ασταθής, η οποία καθορίζει το επίπεδο του χειριστή. Η θερμοκρασία και οι ιδιότητες της ανάφλεξης σύντηξης αερίου μπορούν να ρυθμιστούν Σε σύγκριση με την πηγή θερμότητας σύντηξης η επηρεαζόμενη από θερμότητα περιοχή επεκτείνεται, η θερμότητα είναι λιγότερο συγκεντρωμένη από και η παραγωγικότητα είναι χαμηλή.