فناوری پرینت سه بعدی که به عنوان فناوری ساخت افزودنی نیز شناخته می شود ، با ساخت از ابتدا و انباشته شدن لایه به لایه کار می کند که تفاوت قابل توجهی با تکنیک های سنتی ساخت کاهشی مانند تراشکاری دارد. با این حال ، اگر به استفاده از فناوری پرینت سه بعدی برای ساخت قطعاتی شبیه به قطعات تراشکاری فکر می کنید ، مراحل اساسی را می توان به شرح زیر بیان کرد:

مدل طراحی: از نرم افزار Computer-Aided Design (CAD) برای ایجاد مدل دیجیتالی قطعه مورد نظر استفاده کنید. هنگام طراحی ، عواملی مانند اندازه ، شکل ، الزامات عملکردی قطعه و مشخصات ، خواص مواد و دقت ساخت چاپگر سه بعدی باید در نظر گرفته شود.

تبدیل فرمت فایل: مدل های CAD را به فرمت فایل STL تبدیل کنید ، یک فرمت فایل مدل سه بعدی جهانی که خواندن آن توسط چاپگرهای سه بعدی آسان است. در طول فرآیند تبدیل ، ممکن است برخی بهینه سازی ها و تنظیمات برای بهبود کارایی چاپ و کاهش زمان چاپ مورد نیاز باشد.

پیش پردازش چاپ: قبل از وارد کردن فایل STL به چاپگر سه بعدی ، یک سری عملیات پیش پردازش مانند تنظیم اندازه مدل ، تنظیم پارامترهای چاپ (مانند مواد چاپ ، وضوح چاپ ، ضخامت لایه و سرعت چاپ و غیره) انجام دهید. و انتخاب مواد مناسب

شروع چاپ: با توجه به پارامترها و دستورالعمل های از پیش تعیین شده ، چاپگر سه بعدی مواد را لایه به لایه روی هم قرار می دهد تا زمانی که کل قسمت تکمیل شود. در طول فرآیند چاپ ، لازم است وضعیت چاپگر و پیشرفت چاپ به دقت نظارت شود تا از پیشرفت روان فرآیند چاپ اطمینان حاصل شود.

پس پردازش: پس از اتمام چاپ ، پس پردازش های لازم بر روی قطعات مانند برداشتن ساختار تکیه گاه ، سنباده زدن سطح ، رنگ آمیزی و... انجام می شود تا کیفیت ظاهری و دوام قطعات بهبود یابد.

توجه به این نکته ضروری است که اگرچه فناوری چاپ سه بعدی می تواند قطعاتی با اشکال پیچیده بسازد ، اما ممکن است نتواند به طور کامل جایگزین پردازش تراشکاری سنتی در برخی جنبه ها شود. بنابراین ، هنگام انتخاب روش ماشینکاری ، باید با توجه به نیازهای خاص و شرایط پردازش قطعه ، توجه همه جانبه ای صورت گیرد.

مراحل فوق فقط برای مرجع هستند. برای اطلاعات بیشتر توصیه می شود با یک متخصص در زمینه پرینت سه بعدی مشورت کنید.