تنها راه تشکیل قطعات ورق فلزی ، اتصال آنها و اتصال قطعات مختلف با توجه به فرم ساختاری خاص و موقعیت مربوطه برای تشکیل یک سازه کامل است. معمولاً از روش های اتصال مکانیکی مانند گاز گرفتن ، رزوه کشی و انبساط و یا از روش های جوشکاری و چسباندن استفاده می شود. جوشکاری یک اتصال غیر قابل جابجایی است و سایر اتصالات اتصالات قابل جابجایی هستند. روش اتصال و انتخاب پرچ سازه ورق فلزی به شرح زیر است: شکل اتصال پرچ: لبه ، لب به لب ، گوشه ، پرچ نوع صفحه ، پرچ سوراخ چرخشی. الف ، روش لبه ، ویژگی ها و کاربرد: یک صفحه یا مقطع فولادی برای پرچ کردن روی صفحه فولادی دیگری چسبانده می شود که می تواند برای سازه های باربر استفاده شود و استفاده شود. ب ، روش لب به لب ، ویژگی ها و کاربرد: دو صفحه فولادی یا اتصالات فولادی مقطعی را روی یک صفحه قرار دهید و از صفحه پوششی به عنوان رابط برای پرچ کردن اتصالات به یکدیگر استفاده کنید. می توان از آن برای سازه های باربر استفاده کرد و از پرچ های جامد سر نیمه گرد استفاده کرد. ج روش ، مشخصات و کاربرد اتصال زاویه ای: دو صفحه عمود بر یکدیگر یا در یک زاویه معین را به هم وصل کنید و از فولاد زاویه ای به عنوان رابط در محل اتصال استفاده کنید. دو شکل یک طرفه و دو طرفه وجود دارد که می توان از آنها برای سازه های باربر استفاده کرد و از پرچ های جامد سر نیمه گرد استفاده کرد. د روش ، ویژگی ها و کاربرد پرچ کردن صفحه: ابتدا روی صفحه انتهایی صفحه را با فولاد کانال یا قطعات پرس شده بچسبانید و سپس از پرچ برای اتصال آنها به یکدیگر استفاده کنید. ه. روش ، ویژگی ها و کاربرد پرچ کردن سوراخ برگردان: صفحه ای را که سوراخ هایی را سوراخ کرده است روی صفحه دیگری که سوراخ شده و لبه سوراخ شده است بچسبانید و سپس سوراخ را فلنج کنید و آن را محکم فشار دهید. و از پرچ هایی در کنار سوراخ پرچ استفاده کنید که بیشتر برای آب بندی سازه ها و استفاده از پرچ های نیمه توخالی سر گرد مسطح استفاده می شود.