فناوری کلیدی پردازش قطعات فلزی در انتخاب مواد و عملیات سطح نهفته است که تأثیر مهمی بر عملکرد و طول عمر قطعات فلزی دارد.

از نظر انتخاب مواد ، مواد متداول مورد استفاده برای قطعات سخت افزاری شامل فولاد ضد زنگ ، آلیاژ آلومینیوم ، برنج ، آلیاژ تیتانیوم و فلزات گرانبها می باشد. فولاد ضد زنگ به دلیل مقاومت در برابر خوردگی عالی و استحکام بالا به طور گسترده در ساخت قطعات سخت افزاری مختلف استفاده می شود. آلیاژهای آلومینیوم سبک وزن و مقاوم در برابر خوردگی هستند و اغلب در مواردی که نیاز به کاهش وزن است استفاده می شود. برنج به دلیل خواص ماشینکاری خوب و رسانایی الکتریکی هنوز در برخی از قطعات مکانیکی پیشرفته جایگاهی دارد. آلیاژهای تیتانیوم به دلیل استحکام بالا ، وزن سبک و عدم واکنش آلرژیک به پوست برای قطعات سخت افزاری پیشرفته به ویژه محصولات ورزشی بسیار مناسب هستند. فلزات گرانبهایی مانند طلا و پلاتین به دلیل تجمل زیبا و مقاومت عالی در برابر اکسیداسیون و خوردگی اغلب در ساخت قطعات سخت افزاری لوکس پیشرفته استفاده می شوند.

از نظر عملیات سطحی ، روش های متداول تصفیه قطعات سخت افزاری شامل آبکاری ، آنودایز ، پرداخت ، سندبلاست و غیره می باشد. آبکاری می تواند مقاومت در برابر خوردگی قطعات سخت افزاری را ایجاد کرده و ظاهری روشن یا مات به آنها بدهد. آندایزینگ می تواند به طور قابل توجهی سختی و مقاومت در برابر سایش آلیاژهای آلومینیوم را بهبود بخشد و در عین حال زیبایی شناسی را افزایش دهد. پولیش می تواند سطح قطعات سخت افزاری را صاف تر کرده و زیبایی و براقیت آنها را بهبود بخشد. سندبلاست می تواند بافت و زیبایی قطعات سخت افزاری را افزایش دهد و در عین حال چسبندگی بین قطعه کار و پوشش را بهبود بخشد.

فناوری کلیدی پردازش قطعات فلزی در انتخاب معقول مواد و عملیات علمی سطح نهفته است. در فرآیند پردازش واقعی ، لازم است عوامل مختلفی مانند محیط استفاده ، الزامات عملکرد و الزامات زیبایی شناختی قطعات به طور جامع در نظر گرفته شود تا مناسب ترین فرآیند تصفیه مواد و سطح انتخاب شود. تنها از این طریق می توانیم اطمینان حاصل کنیم که قطعات سخت افزاری دارای عملکرد عالی ، عمر طولانی و ظاهر زیبا هستند و نیازهای متنوع صنایع و زمینه های مختلف را برآورده می کنند.