Til öruggrar miðtaugakerfislokunar af málmsniðurstöðum eru efnið sem er gert, sniðverkfæri og sniðningsaðstæður þrjú helstu þátturnar. Þetta ákveður meðferðartíma, verkfæri og meðferðargæði. Efnahagslega virk meðhöndlunarmeðferð verður a ð vera viðeigandi val á aðstæðum að skera.

Þrjár atriði sniðningsaðstæða fyrir miðtaugakerfislokastæki eru sniðningshraði, fæðuhraði og sniðningsdjúpi, sem beint veldur skemmdum á tækinu. Með aukinni sniðhraða mun hiti sniðbrún hækka, sem leiðir til vél-, efna- og hitaeiningar. Aukin skeruhraði um 20% dregur úr tækjatími um helming.

Sambandið milli fæðu- og tækjaklæða kemur fram á mjög lítilli marka. En með stórum fæðuhraði hækkar skeruhita og þa ð er mikilvægt klæðing síðar. Það hefur minni áhrif á sniðtækið en sniðhraða. Þrátt fyrir a ð áhrif skerandi dýpt á skerandi tæki s éu ekki jafn mikilvæg og skerandi hraði og fæðuhraði, í ördjúpskerandi efni framleiðir það hart lag sem hefur einnig áhrif á lífstíð tækis.

Notendur þurfa að velja sniðhraða byggt á efninu sem er að meðhöndla, hörðum, sniðþéttni, tegund efnisins, fæðuhraði, sniðdýpt o.s.frv.

Valið viðeigandi meðhöndlunarferli byggist á þessum þáttum. Venjulegt og stöðugt klæði og tár til að ná lífslengd er viðeigandi ástand.

Hins vegar tengist valið tækjalíf við verkfæri, breytingar á vélarstærðum, yfirborðsgæði, skersluhljóð, vélarhita og önnur þáttur við aðgerðir. Þegar aðstæður meðhöndlunar eru ákvarðaðar er nauðsynlegt að framkvæma rannsóknir á grundvelli raunverulegra aðstæða. Nota má erfitt vélarefni svo sem róttlaust stál og hitaónæmar legningar, kælslyf eða blöð með góðri stífleika.