Þa ð notar fj ölpersónulegt sn i ðverkfæri til að framkv æma sn úningshreyfingu til að skera verkefni og gera það árangursríkt vélaraðferð. Me ðan á millinu stendur sn ýr verkfærið (aðalhreyfing) og verkefni ð hreyfist (hreyfing fórnarinnar). Einnig er hægt að stilla verkefni ð, en í þessum tíma verður að hreyfa verkfærið einnig, þ.e. verkfærið lokar bæði aðalhreyfingu og hreyfingu fórnarinnar samt ímis. M æling er yfirleitt framkv æmd á millivélum eða lei ðandi vélum, sem hentar til vélb únaðar á flatum yfirbor ðum, gr öfum, ýmsum myndandi yfirbor ðum svo sem bl óm lyklam, tækjum, þræðum og sérstökum sni ðum af moldum.

Varúðarreglur við milliger ð:

(1) Þegar milli ð er óreglulegt verkefni og nota ð er pl ötur, innd ælingarhöfuð eða sérhæf ðir búna ðir til að halda verkefni, skal setja þyngdarsta ð óreglulegs verkefnis og pl ötur, innd ælingarhöfuð, s érhæf ðir búna ðir o.s.frv. í mi ðja verkefni ð eins miki ð og hægt er til að for ðast ójafnvægi styrk á verkefnið og vanmyndun;

(2) Vi ð hra ða eða sj álfvirka matarm ælingu er ekki leyft að þrýsta starfsbor ðinu á báða enda til að for ðast skemmdir á skr úfuhl ífinu;

(3) Ekki er leyft að nota hreyft hn íff æri og skal gera hníffæri handvirkt;

(4) Þegar vinnubankinn er sn úinn aftur verður a ð stöðva afturhlutahöndina í mi ðju stöðu áður en hún er snúin aftur og ekki er leyft að snúa aftur beint.

(5) G æti ð var úðar við milli ð á lyklabor ði eða klippingu þunnra verkefnishluta að ska ða ekki deildarh öfuðið og verkefnisbor ðið meðan millið stendur;

(6) Þegar fl ét t yfirbor ð er mol a ð er nau ðsynlegt a ð nota verkfærihöfuð með fj órum eða fleiri sni ðhöfuðum, velja viðeigandi sni ðmagn og koma í veg fyrir að vélb únaðið myndi hrif við molun.

Einkenni molunar er að hvert tann á millistykkinu skerir stöðu gt og þykkt hvers tanns breytist meðan á sni ðinu stendur. F æðuhra ði hvers tanns er hlutfallsleg hreyfing verkefnisins meðan á hverju tannbroti millistykkisins stendur.