Slijtage wordt veroorzaakt door de werking van mechanische kracht, waardoor het oppervlaktemateriaal van een object geleidelijk vervormt of loslaat. In tribologie (de studie van slijtage, wrijving en smering) worden de soorten slijtage die van invloed zijn op materialen meestal beschreven met behulp van vier belangrijkste slijtagemechanismen.

Zelfklevende slijtage: slijtage veroorzaakt door de hechting en overdracht van deeltjes op het oppervlak van het ene materiaal naar het oppervlak van een ander materiaal.

Slijtage: Slijtage veroorzaakt door het glijden of persen van harde deeltjes of ruwe oppervlakken op een ander oppervlak.

Corrosieslijtage: Het gecombineerde effect van slijtage en corrosie beschadigt het oppervlak van materialen. Corrosie verzwakt het blootgestelde oppervlak, en dan worden de corrosieproducten versleten door mechanische krachten, waardoor corrosie dieper kan doordringen.

Oppervlaktemoeiing: Slijtage veroorzaakt door cyclische belasting, resulterend in de vorming van microscheuren op het oppervlak van materialen. Deze microscheuren zorgen ervoor dat het materiaal tijdens slijtage van het oppervlak "schilt".

Afhankelijk van welk van deze slijtmechanismen zich in actieve staat bevindt, kan de slijtage van een specifiek materiaal aanzienlijk toenemen of afnemen afhankelijk van de unieke materiaaleigenschappen. De slijtagesnelheid wordt ook beïnvloed door de grootte van de toegepaste slijtagekracht, blootstellingsfrequentie, omgevingstemperatuur en vele andere factoren.

Aangezien slijtage een proces is waarbij materialen geleidelijk ontbinden na verloop van tijd, beschrijft slijtvastheid de mate waarin een product of materiaal slijtage vermindert. Het is een belangrijke kwaliteit voor het verlengen van de levensduur van onderdelen en producten.

Hoewel veel mensen geloven dat de hardheid van een materiaal de belangrijkste factor is die de slijtvastheid bepaalt, wordt het ook sterk beïnvloed door verschillende andere complexe factoren. Deze kunnen de smering, oppervlakteruwheid en wrijvingscoëfficiënt van het materiaal omvatten, afhankelijk van de specifieke situatie.

Zelfs het type slijtage dat een materiaal beïnvloedt, kan de slijtage beïnvloeden, omdat bepaalde materialen gevoeliger zijn voor bepaalde soorten slijtage. Zo zijn materialen zoals gewoon koolstofstaal gevoeliger voor corrosie en slijtage dan zeer corrosiebestendig roestvrij staal.

De manier waarop een product wordt gebruikt, kan ook de slijtvastheid beïnvloeden. Veel lagers vereisen schone olie of andere geschikte smeermiddelen om een dunne film tussen het lager en andere onderdelen te vormen. Bij goed onderhoud kunnen ze meestal langdurig worden gebruikt. Maar tenzij de lagers zijn gemaakt van "zelfsmerende" materialen, kan het gebruik ervan zonder de juiste smeermiddelen ervoor zorgen dat apparatuur vastloopt en de lagers slijten.

Over het algemeen betekent het begrijpen van slijtvastheid inzicht in de complexe relaties tussen tal van factoren. Maar simpel gezegd: ervoor zorgen dat uw product voldoende slijtvastheid heeft om de verwachte levensduur te behouden, betekent dat u vanaf het begin van het ontwerp rekening houdt met slijtage.

Hoewel hoogwaardige en slijtvaste materialen de waarde van eindtoepassingen kunnen verhogen, maken ze verspanen vaak uitdagender. Dit betekent dat extra zorg en aandacht nodig is tijdens het bewerken en verwerken om het gewenste resultaat te bereiken zonder het product te beschadigen.