Precisiebewerking van luchtvaartonderdelen verwijst naar een bewerkingstechnologie die precisievereisten in termen van afmetingen, vorm, oppervlakteruwheid en contournauwkeurigheid van de bewerkte onderdelen bereikt. Deze verwerkingstechnologie is geleidelijk ontwikkeld en gegroeid met de ontwikkeling van moderne hightech, voornamelijk met inbegrip van verschillende technische middelen zoals frezen, draaien, polijsten, elektrochemische bewerking, enz. De veelgebruikte warmtebehandelingsmethoden bij de verwerking van precisieluchtvaartonderdelen omvatten het volgende: ⑴ Quenchen en temperen: Dit is een voorbereidend warmtebehandelingsproces, gewoonlijk geregeld vóór of na ruwe bewerking. Door de hardheid en taaiheid van het materiaal aan te passen, kunnen de snijprestaties van het materiaal worden verbeterd. De afgekoelde en geharde delen worden niet gemakkelijk vervormd tijdens het snijden, wat de bewerkingsnauwkeurigheid kan verbeteren Het gloeien: het gloeien is ook een voorbereidend warmtebehandelingsproces dat de hardheid van materialen vermindert, de snijprestaties verbetert, snijkracht en snijwarmte vermindert, en dus de levensduur van het gereedschap verlengt. De onthardingsbehandeling wordt gewoonlijk geregeld vóór ruwe bewerking Normalisatie: Normalisatie is een warmtebehandelingsproces waarin het werkstuk wordt verwarmd tot een kritisch punt AC3 of boven 30 ℃~50 ℃, gehouden voor een geschikte periode van tijd, en dan gelijkmatig gekoeld in vrij stromende lucht. Normalisatie kan de bewerkbaarheid van materialen verbeteren, de sterkte en taaiheid van onderdelen verbeteren Carbureren en blussen: Dit is een warmtebehandelingsproces met significante vervorming, meestal geregeld vóór precisiebewerking. Het koolstofgehalte op het oppervlak van onderdelen kan worden verhoogd, oppervlaktehardheid en slijtvastheid verbeteren, terwijl de taaiheid en sterkte van de kern behouden blijven Nitreren: Nitreren is een warmtebehandelingsproces met minimale vervorming, meestal gerangschikt na precisiebewerking. Door stikstofatomen in het oppervlak van de delen te infiltreren, worden de hardheid en slijtvastheid van het oppervlak verbeterd, en wordt de levensduur van de delen verlengd Tijdsbehandeling: Het doel van tijdbehandeling is om interne spanning te verwijderen en werkstukvervorming te verminderen. De tijdbehandeling kan in drie categorieën worden verdeeld: natuurlijke tijdbehandeling, kunstmatige tijdbehandeling, en koude behandeling. Tijdelijke verwerking wordt over het algemeen geregeld na ruwe bewerking en vóór precisiebewerking; Voor onderdelen met hoge precisievereisten kan na semi-precisiebewerking een andere verouderingsbehandeling worden geregeld.