Precisiebewerking kan worden onderverdeeld in vier categorieën: gereedschapsneden, schurende bewerking, speciale bewerking en composietbewerking.

Met de ontwikkeling van verwerkingstechnologie zijn veel nieuwe verwerkingsmechanismen ontstaan, vooral in precisiebewerking, vooral in microfabricage. Volgens het vormende mechanisme en de kenmerken van de delen. Het is verdeeld in drie categorie Een: verwijdering verwerking, combinatieverwerking, en vervormingsverwerking. Verwijderingsbewerking, ook bekend als scheidingsbewerking, is het gebruik van kracht, warmte, elektriciteit, licht en andere verwerkingsmethoden om een deel van materiaal van een werkstuk te verwijderen, zoals snijden, slijpen, elektrische bewerking, enz. Gecombineerde verwerking is het gebruik van fysische en chemische methoden om te bevestigen (afzetten), injecteren (infiltreren), en lassen van een laag van verschillende materialen op het oppervlak van het werkstuk, zoals galvaniseren, dampdepositie, oxidatie, carbureren, hechten, lassen, enz. De vervormingsverwerking is het gebruik van kracht, warmte, moleculaire beweging en andere middelen om een werkstuk te vervormen, de grootte, vorm en eigenschappen ervan te veranderen, zoals gieten, smeden, enz.

Het concept van zichtbare verwerking is gebroken door traditionele verwijderingsmethoden, met kenmerken zoals stapelen, groei en vervorming, terwijl de nadruk ligt op oppervlaktebehandeling, vormende oppervlakteverwerkingstechnologie.

Precisiemachinele (snijdende) bewerking in vergelijking met het schuilvrije proces, is het voorwerp van snijdende bewerking in de eerste plaats dat het zowel een hoog materiaalsnijpercentage als een goede economie heeft. Dit komt omdat dit proces momenteel alleen een hoge materiaalverwijderingsgraad kan bereiken als er veel energie wordt geleverd; Aan de andere kant blijft de vraag of de bewerkte werkstukken voldoen aan de vereisten voor grootte- en vormnauwkeurigheid. Spoorloze drukbewerking wordt voornamelijk gebruikt in de massaproductie en vereist vaak nasnijverwerking om de uiteindelijke gekwalificeerde vorm van het werkstuk te verkrijgen. Het belangrijkste voordeel van mechanische (snijdende) bewerking is dus dat het werkstuk een hoge nauwkeurigheid kan bereiken.

Precisiebewerking "style=" lettertypefamilie: Wachtrij; font-size: 14px; white-space: normal; Mechanische verwerking wordt veel gebruikt, vooral met de trend van kleine batchproductie, die hogere precisie in de vorm en grootte van werkstukken vereist, waardoor nieuwe en bredere velden voor mechanische verwerking worden geopend.Het gebruik van een draaibank vereist natuurlijk verschillende draaiprocessen, maar het moet ook worden opgemerkt dat boren, frezen, slijpen en tandwielsnijden allemaal op Eén draaibank kan worden voltooid (procesintegratie), wat de trend is van de gezamenlijke werktuigmachine van het ontwikkelde draai- en freesbewerkingscentrum.

De technische moeilijkheid van precisiebewerking is hoog, met meerdere invloedsfactoren, brede dekking, hoge investeringsintensiteit en sterke productpersoonlijkheid.De belangrijkste inhoud omvat de volgende vijf aspecten:

1.1 Verwerkingsmechanisme. Naast de verfijning van de traditionele verwerkingsmethoden, niet-traditionele verwerking (speciale verwerking) methoden ontwikkelen zich snel. Op dit moment zijn de traditionele bewerkingsmethoden voornamelijk diamanten gereedschap nauwkeurig snijden, schijf diamant micro poeder slijpwiel nauwkeurig slijpen, nauwkeurig snijden met hoge snelheid en nauwkeurig zandband slijpen. Niet-traditionele verwerkingsmethoden zijn voornamelijk elektronenstralen, ionenstralen, laserstralen en andere hoge energiestralen, elektrische vonken, elektrochemische verwerking, litografie (gravure) enz. Er zijn ook samengestelde bewerkingsmethoden zoals elektrolytisch slijpen, magnetisch slijpen, magnetisch vloeistofpolijsten en ultrasone honing met samengestelde bewerkingsmechanisme. De studie van de bewerkingsmechanisme is de theoretische basis van precisie en ultra-precisie bewerking en het groeipunt van nieuwe technologie ën.

1.2 Verwerkte materialen. De verwerkte materialen van precisiebewerking hebben strenge eisen in termen van chemische samenstelling, fysische en mechanische eigenschappen, chemische eigenschappen, en verwerkingseigenschappen.Ze moeten uniforme textuur, stabiele prestaties, en geen macroscopische of microscopische defecten zowel extern als intern hebben. Alleen verwerkte materialen die voldoen aan prestatievereisten kunnen de verwachte resultaten van precisiebewerking bereiken.

1.3 Verwerkingsaparatuur en procesaparatuur. De precisiebewerking moet hoge precisie, hoge stijfheid, hoge stabiliteit en geautomatiseerde gereedschapswerkzeugels, corresponderende diamantsnijgereedschappen, kubieke boornitride snijgereedschappen, diamantslijpschijven, kubieke boornitride slijpschijven, en overeenkomstige hoogprecisie, hoge stijfheid inrichtingen en andere procesapparatuur hebben om bewerkingskwaliteit te verzekeren.

1.4 Testen. Precisiebewerking moet over algemene testtechnieken beschikken om een geintegreerd bewerkings- en testsysteem te vormen. Er zijn drie methoden voor het detecteren van precisiebewerking: offline detectie, in-situ detectie en online detectie.

1.5 Werkomgeving. Precisiebewerking vereist werken in een bepaalde omgeving om technische parameters op het gebied van nauwkeurigheid en oppervlaktekwaliteit te bereiken. De arbeidsomgevingsomstandigheden omvatten voornamelijk eisen voor temperatuur, vochtigheid, zuivering en trillingspreventie, evenals speciale eisen voor lawaai, licht, statische elektriciteit, elektromagnetische straling, en andere aspecten.