Selectie van technische materialen voor bewerking

Selectie van technische materialen voor bewerking

In de CNC-verwerkingsfabriek is er niet veel verschil tussen staalsoorten; alle staalsoorten zijn qua mechanische eigenschappen vergelijkbaar. Ze worden geselecteerd op criteria als broosheid, prijs en beschikbaarheid. Niet alleen omdat het ene staal 2% legeringselementen bevat en het andere staal 1% bevat, het eerste heeft bepaalde capaciteiten die het laatste niet heeft, of een bepaald staal heeft een magische naam. Na warmtebehandeling heeft elk staal een breed scala aan eigenschappen; deze eigenschap bestaat ook in gelegeerde staalsoorten

Overwegingen over verwerking

De kenmerken (hardheid, sterkte en bewerkbaarheid) van het laatste deel van een cnc-verwerkingsfabriek, in plaats van de smeedeigenschappen, bepalen de materiaalkeuze. Forgeability heeft weinig te maken met de uiteindelijke eigenschappen van het materiaal; daarom heeft het weinig waarde om de vergeefbaarheid van het metaal te verbeteren. Koolstofstaal is moeilijk te smeden. Grote korrels zijn het beste als ze worden verfijnd tijdens een daaropvolgende warmtebehandeling.

Lage koolstof bij hoge temperaturen, nikkel-chroom gelegeerde staalsoorten vertonen bijna dezelfde plasticiteit als gewone staalsoorten met hetzelfde koolstofgehalte onder invloed van 520-ft · lb. Nikkel vermindert de kneedbaarheid van middelgrote koolstofstaalsoorten, maar heeft weinig effect op koolstofarme staalsoorten. Chroom verhardt het staal bij smeedtemperaturen, maar vanadium heeft geen significant effect; beide verwerkingsmethoden hebben geen effect op koolstofarme staalsoorten.

vorm

Het koud vormen van staal is het resultaat van een combinatie van zijn treksterkte en taaiheid. De treksterkte en het opbrengstpunt van een cnc-verwerkingsfabriek kunnen niet te hoog zijn, anders moet er veel werk worden verzet bij het buigen; evenzo moet staal een hoge taaiheid hebben, zodat het kan worden gevormd zonder te breken. De omvang van de arbeidskracht hangt af van het opbrengstpunt, omdat het staal pas begint te vervormen boven het opbrengstpunt. Tegelijkertijd treedt tegelijkertijd ook werkverharding op en wordt het metaal steeds moeilijker te verwerken, vooral in zacht staal

In dit opzicht is het heel interessant dat je zult merken dat soms grote stukken met één snelle belasting kunnen worden gedaan, maar twee of drie belastingen op een langzame manier niet kunnen worden bereikt. Als het uitrekken halverwege stopt, moet het uitgloeien worden gedaan voordat het opnieuw wordt bewerkt, dat wil zeggen of het werkstuk tijd heeft voor werkverharding. Dit is geen wetenschappelijke manier om het te zeggen, maar het gebeurt wel.