Materiały metalowe dzielą się na materiały z metali żelaznych i materiały z metali nieżelaznych. Materiały z metali żelaznych obejmują różne stale, staliwa i żeliwa, które mają dobre właściwości mechaniczne (takie jak wytrzymałość, plastyczność, ciągliwość itp.), są stosunkowo niedrogie i łatwe do uzyskania oraz mogą spełniać wymagania różnych właściwości i zastosowań. Spośród wszystkich rodzajów metali żelaznych, stale stopowe są często używane do wytwarzania ważnych części ze względu na ich doskonałe właściwości. Materiały z metali nieżelaznych obejmują stopy miedzi, stopy aluminium, stopy łożysk itp., które mają zalety niskiej gęstości, dobrej przewodności cieplnej i elektrycznej i mogą być zwykle stosowane w zastosowaniach z wymaganiami dotyczącymi tarcia, odporności na zużycie i odporności na korozję.
Materiały niemetaliczne odnoszą się do tworzyw sztucznych, gumy, włókien syntetycznych oraz innych materiałów polimerowych i ceramiki. Materiały polimerowe mają wiele zalet, takich jak obfitość surowców, niska gęstość, dobra elastyczność w odpowiednim zakresie temperatur oraz dobra odporność na korozję. Jego główną wadą jest to, że łatwo się starzeje, z których wiele ma słabą ognioodporność i ogólnie rzecz biorąc, słaba odporność na ciepło. Głównymi cechami materiałów ceramicznych są niezwykle wysoka twardość, odporność na zużycie, odporność na korozję, wysoka temperatura topnienia, wysoka sztywność i mniejsza gęstość niż stal. Obecnie materiały ceramiczne są stosowane w konstrukcjach takich jak uszczelnienia, łożyska toczne i narzędzia tnące. Jego główne wady to stosunkowo krucha, niska odporność na pękanie
Materiały kompozytowe odnoszą się do nowego rodzaju materiału, który wykorzystuje dwa lub więcej materiałów o znacznie różnych właściwościach fizycznych i mechanicznych w celu uzyskania wymaganych właściwości w procesie kompozytowym. Na przykład materiały niemetaliczne, takie jak szkło, grafit (węgiel), bor i tworzywa sztuczne, mogą być kompozytowane w różne kompozyty wzmocnione włóknami. Tworzywo sztuczne jest mocowane do powierzchni zwykłych płyt ze stali węglowej w celu uzyskania kompozytowych płyt stalowych z tworzywa sztucznego o wysokiej wytrzymałości i odporności na korozję. Główną zaletą jest to, że ma wysoką wytrzymałość i moduł sprężystości, a jakość jest szczególnie niewielka, ale ma również wady w postaci słabej odporności na ciepło, słabej przewodności cieplnej i przewodności elektrycznej. Ponadto cena materiałów kompozytowych jest stosunkowo droga. Dlatego kompozyty są obecnie stosowane głównie w dziedzinach